ต้องทำให้ได้ !

บางทีคำพูดฮึกเหิมก็เป็นกำลังใจดีๆให้กับตาเราเองในยามที่เหน็ดเหนื่อยท้อแท้สิ้นหวัง การที่ได้ไปวิ่งช่วงเช้ามันทำให้สดชื่นและผ่อนคลายขึ้นมากในแต่ล่ะ ช่วงนี้ทำงานอยู่ 2-3 งาน แต่มี งานหลักๆ โดยผมแบ่งเวลาตามที่วางแผนเอาไว้แล้วตั้งแต่ต้นเพื่อไม่ให้เสียการเสียงานทั้งหมดแต่จะเน้นที่ 2 งาน หลักๆ ส่วนงานส่วนตัวถ้ามีเวลาก็จะทำมันไปเรื่อยๆ ผมเขียนโปรแกรมวันนึงประมาณ 14-15 ชั่วโมง ตอนเช้าวิ่งออกกำลังกาย ตอนเย็นๆช่วงพักก็อ่านบทความเทคโนโลยี เทคนิคต่างๆ และดูวีดิโอสอนภาษาอังกฤษ ทีวีผมดูน้อยมากผมคิดว่ามันไม่มีรายการสาระดีๆมากท่าใดนักดูใน YouTube แทนดีกว่าค้นหารายการที่ชอบง่ายมาก

สิ่งที่ผมทำอยู่ตอนนี้ผมมีความสุขดี ได้ทำงานที่รัก ได้มีเวลาเรียนรู้สิ่งใหม่ ศึกษาหาความรู้อยู่ตลอด ดูเหมือนจะเป็นพวกซีเรียสหมกมุ่นมันไม่ถึงขั้นนั้น ยังคงชอบสังคมการพูดคุยหรืออยากเที่ยวเหมือนคนอื่นๆทั่วไป ผมก็ชอบเที่ยวป่าเที่ยวเขา ว่างๆผมมักจะไปเขาใหญ่ หรือไม่ก็ถือกล้องเดินถ่ายรูปในกรุงเทพฯ

เป็นความสุขเล็กๆน้อยๆที่พอทำได้ช่วงที่เขียนบล็อกนี้ก็ต้องบอกตรงๆว่าเหนื่อยนะเพลียๆคงเพราะทำงานไม่ได้หยุด มีแว่บไปกินข้าวกับเพื่อนสมัยเรียนมหาลัยฯ นั่งคุยแลกเปลียนเมื่อ อาทิตย์ที่แล้วก็รู้สึกดีมาก แต่เชื่อว่าถ้าพักก็หายเหนื่อยผมจะเดินต่อไปจะทำในสิ่งที่ผมเชื่อต่อไปให้สำเร็จ มันคงเป็นช่วงวัดกำลังใจอีกช่วงนึงล่ะ

คนที่คุยกับผมบางคนไม่รู้หรอกว่าผมมีภาระอะไรบ้าง หรือวันๆทำอะไรบ้างเพราะดูสบายทำงานจากที่บ้าน ต้องยอมรับบางคนมองผมด้านเดียวจริงๆ “บางทีสิ่งที่เห็นก็ไม่ใช่สิ่งที่เป็น” แต่ไม่เป็นไรใจคนอื่นจะคิดยังไงก็เรื่องของเขาเราทำหน้าที่และสิ่งที่เราเชื่อต่อไปในใจผมตอนนี้มีแค่ พ่อแม่ และน้องสาวเท่านั้น “ต้องทำให้ได้ !!!”